⛱️ Runy Slowianskie I Ich Znaczenie

RUNY I RUNICZNE POMNIKI SŁOWIAŃSKIE KSIĄŻKA • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 12852798127 Runy słowiańskie skrywa zasłona milczenia. W nauce wciąż pokutują tezy narzucone przez niemieckich uczonych w XIX i XX wieku, że Słowianie jako jedyna wielka grupa etniczna we wczesnośredniowiecznej Europie nie znali pisma, co miało potwierdzać ich niższość cywilizacyjną. Tomasz Kosiński, autor bestsellerowego „Rodowodu Słowian” oraz „Słowiańskich skarbów”, uważa Runy słowiańskie skrywa zasłona milczenia. W nauce wciąż pokutują tezy narzucone przez niemieckich uczonych w XIX i XX wieku, że Słowianie jako jedyna wielka grupa etniczna we wczesnośredniowiecznej Europie nie znali pisma, co miało potwierdzać ich niższość cywilizacyjną. Tomasz… Odwrócony odpowiednik runy Nautiz ma znaczenie ostrzeżenia, że idziesz w złą stronę. Jeśli pojawia się, gdy jesteś na początku złej ścieżki, nie jest za późno, aby naprawić sytuację. Najgorszy wynik jest wtedy, gdy prawie osiągnąłeś swój cel i zmierzyłeś się z Nautizem. Warto od razu uratować to, czego jeszcze nie Święte znaczenie skandynawskich znaków runicznych sięga mitologii starożytnych Wikingów. Według legendy Odyn - najwyższe bóstwo skandynawskiej epopei - spędziwszy dziewięć dni i nocy rannych na Drzewie Świata, zrozumiał tajemnicę run. To znaczące wydarzenie jest śpiewane w piosenkach „Elder Edda” - „Speech of High” i „Speech of Sigrdriva”. Podstawą pojawienia się RUNY I RUNICZNE POMNIKI SŁOWIAŃSKIE • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13803365259 RUNY I RUNICZNE POMNIKI SŁOWIAŃSKIE • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13904994876 RUNY I RUNICZNE POMNIKI SŁOWIAŃSKIE • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13906528706 Znaczenie zapomnianego słowa można odtworzyć przy pomocy techniki – „rodzina wyrazów”, zachowując rdzeń – RU… Ruja – moment stwarzania, poczęcia – u zwierząt. Runi zboże po zasiewie, czyli wschodzi, stwarza się, rośnie. Runo leśne to znane do dziś roślinki, które „same się stworzyły”, nikt ich nie zasiewał. Niemniej, runy odczytywane wedle ich natury są bardzo płynną, subiektywną rzeczą. Staraj się nie narzucać zbytnio swego nakazu w swym odczytywaniu poprzez wymyślenie umieszczania znaczenia dla każdego trójkąta, kwadratu i czterokąta. Runy są niczym ludzie - nigdy nie poznasz jaka jest ich wola dopóki się z nią nie zapoznasz. Runy przyciągną powodzenie, uchronią cię przed wrogami i pomogą znaleźć ukochaną osobę. Zestaw zawiera 25 karty oraz książkę. Karty mantyczne z runami umożliwią ci poradzenie się pradawnej wiedzy w sprawach codziennych. Książka opisuje praktyczne zastosowanie starożytnych symboli oraz wyjaśnia ich znaczenie. RUNY I RUNICZNE POMNIKI SŁOWIAŃSKIE • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13931043295 45Sn. Ostatnio wielkie zainteresowanie społeczeństwempowodują rosyjskie runy. Ich znaczenie i interpretacja są dość łatwe do znalezienia. Jednak w tych informacjach jest coś, co wywołuje nieufność u czytelnika. Faktem jest, że rosyjskie runy i ich znaczenie oraz interpretacje, reguły użytkowania są interpretowane przez specjalistów w ścisłym związku z ich własną koncepcją tego, jakie powinny być stare tradycje. Jeśli jest to łatwiejsze, każdy stara się wprowadzić osobisty światopogląd w sedno to dalekie od zjawiska. Wszyscy grzeszymy, że przedstawiamy fakty "z naszej dzwonnicy". Ale jeśli jest to kwestia życia codziennego, to jest to dopuszczalne. Kolejna rzecz - rosyjskie runy. Ich znaczenie i interpretacja (w tym użycie) przyczyniają się do istotnych zmian w życiu. Są magicznym instrumentem, starannie konserwowanym przez ich przodków. Dlatego wiedzę o runach należy czerpać z czystego źródła, nie zaśmieconego spekulacją wrażliwego umysłu. Oznacza to, że stosuje się w praktyce jedynie ogólne znaczenie. Zastanówmy się, jak to wiedzyFakt, że starożytni Słowianie mieli język pisany,- piszą znani badacze starożytności. Ibn Fodlan opowiedział o Rusichu początku pierwszego tysiąclecia. Zauważył, że widział filary ozdobione specjalnymi znakami nad grobami. O tym samym mówił Titmar i Massoudi. Nie zagłębili się w rosyjskie runy. Znaczenie interpretacji tych starożytnych znaków również nie dawało. Ale ich świadectwa są niezbitym dowodem na to, że nasi słowiańscy przodkowie mieli pismo, które różniło się od uważane obecnie za magiczne,służy do rejestrowania myśli i danych. Współcześni badacze znajdują fragmenty kory brzozy, które później interpretuje się, na przykład, jako zapisy starożytnej sesji sądowej. Niestety praca nad badaniem rosyjskich runów i ich znaczenia i interpretacji nie jest niestety tak intensywna, jak byśmy tego chcieli, ale wytrwale i ciągle. Podczas gdy naukowcy sięgają dna, pozostaje dla nas wykorzystanie dostępnych informacji w między runami a współczesnymi literamiNależy zauważyć, że ludzie starożytni inwestowali wpisząc inne znaczenie. Były nie tylko zbiorem informacji, ale także źródłem energii. Jest to zrozumiałe dla tych, którzy długo studiowali rosyjskie runy. I ich znaczenie, a interpretacja jest dość obszerna. Każdy symbol jest powiązany z pewnym fragmentem świat oznacza zarówno wewnętrzny, jak izewnętrzna harmonia. Jest symbolem osoby dążącej do wiedzy i porządku nadanego z góry. Każdy z symboli mówi o osobie, jego miejscu na ziemi, a także o środowisku, siłach oddziałujących na osobę w danym możesz zobaczyć, jak głębokie są rosyjskie runy. Znaczenie, opis i ich interpretacja są podane poniżej. Zanim jednak wprowadzimy czytelnika na runy, zwracamy uwagę, że nie ma wśród nich absolutnie negatywnych. Perspektywa słowiańska jest optymistyczna. Wszechświat opisany przez runy jest harmonijny, wszystko w nim jest z umiarem. Znaczenie tego pojęcia można zademonstrować za pomocą formuły: "porządek rodzi się z chaosu i na odwrót".Liczba runIstnieje pewne zamieszanie ze starożytnymi znakami. Świat zna niemieckie, słowiańskie, anglosaskie i inne runy. Należy zauważyć, że mają one zasadniczo podobne znaczenie, ale istnieje wiele fleeces tylko osiemnaście. Opisują cały wszechświat i siły, które wpływają na naturę i ludzkie życie. Najwyraźniej podstawą do stworzenia tego pisma była idea pochodzenia wszystkich rzeczy od kobiecego i męskiego. Dlatego rosyjskie runy i ich znaczenie oraz interpretacja uderzają jaskrawymi znakami na przykład, uosabia kobiece,kochanka, natura, narodziny i tym podobne. A Ud jest symbolem męskiego fallusa. Ta runa mówi również o narodzinach, ale nie o rozwoju, ale tylko o poczęciu, czyli symbolizuje początek nowego i rozwój wszechświataZauważyliśmy już, że w reprezentacji starożytnychChaos Słowian tworzy porządek i na odwrót. Zobaczymy ten pomysł, jeśli zanurzymy się w rosyjskie runy i amulety. Ich znaczenie i interpretacja ujawniają niezwykły i wspaniały świat percepcji otaczającej przestrzeni przez starożytnych symbol reprezentuje kawałek wszechświata,nierozerwalnie związane z resztą. Pierwsze dwie runy: Peace and Chernobog. Pierwszy to porządek, do którego dąży człowiek. Drugi to chaos, z którego wszystko się rodzi. Te dwie siły są w ciągłej konfrontacji. Harmonia świata rodzi się z przychodzi Ołtarz. Jest symbolem centrum wszechświata. Wszechświat obraca się wokół niego, toczy się walka sił, człowiek dąży do tego. Rainbow odzwierciedla ścieżkę do ołtarza. Ta runa odzwierciedla wieczne dążenie człowieka do szczęścia, ale nie tylko. Nawet w tym jest akcja określona przez wpływ sił na napędoweWśród znaków runicznych są te, które ukazują istotę ludzkiej egzystencji. Nie opiszemy wszystkiego, jest to dość obszerny temat. Ale nie można dotknąć osób odpowiedzialnych za namiętności teraz rozumieją, że są prowadzeniuczucia, a nie logika. Każda osoba ma do czynienia z potrzebą kontrolowania swoich podświadomych impulsów, a wielu nawet nie próbuje tego zrobić. Istotą tego zjawiska są również rosyjskie runy. A ich znaczenie i interpretacja, zasady użytkowania - to wyjątkowa starożytna wiedza o tym, jak radzić sobie z przykład. Fleece Need opisuje stan ucisku, przymusu. Jest to symbol losu, który każdy ma swój własny, jak wiecie. Ale dodatkowo odzwierciedla przebieg życia człowieka, jego ciągły i celowy ruch ku śmierci. Natomiast Krada demonstruje wolę jednostki. Jego istotą jest to, że na ścieżce życia mamy możliwość zmiany świata poprzez wojownikaCzłowiek przychodzi na planetę jako stwórca. Otrzymuje moc opisaną przez runę o tym samym imieniu. Jego istotą jest to, że każdy ma swoją własną ścieżkę, a wszystko, co jest niezbędne do jego przejścia, znajduje się w środku. Na tej drodze pojawiają się sytuacje, gdy trzeba poświęcić coś - ruinę Treby. Znaczenie tego znaku polega na tym, że konieczne jest oswojenie namiętności w sobie, zrezygnowanie z tego, co w danej chwili nie jest użyteczne, nie przyczynia się do osiągnięcia świętego Wind umożliwia realizacjęimpulsy wewnętrzne. Jest symbolem talentów, którzy pomagają przejść do ołtarza, aby walczyć z przeciwnościami. Człowiek nieustannie porusza się w kręgu świata. Jego droga jest wypełniona siłami, z którymi musi współdziałać w taki czy inny sposób. Wszystkie znajdują odzwierciedlenie w wpływRuniczna Skała jest symbolem niezamanifestowanego Ducha. Odzwierciedla coś w osobie, której nie uświadamia. Duch skupia się wokół osobowości i inspiruje go do działania. Polar Reliance symbolizuje ziemię, solidny grunt pod nogami. Ma boską naturę i magiczne znaczenie. To jest firmament, na którym spoczywa Dazhdbog odzwierciedla pragnienie każdegodobre samopoczucie. To jest pokój i harmonia materialnego świata, zadowolenie, radość i spokój. Jest symbolem odpoczynku od trudów, osiągnięć i jednocześnie miłosierdzia wyższych i witalność znajdują odzwierciedlenie w runie Perun. Ten bóg jest obrońcą. On stoi na straży świata przed chaosem. Perun czasami ujawnia nizinne skłonności. Na przykład ta runa może oznaczać osobę, która jest bogata w siłę, ale brakuje jej rosyjskich runJak widać, postacie zostały utworzone w kolejnościaby ludzie rozumieli świat, w którym żyją. Każda runa poświęcona jest konkretnej sile wpływającej na Wszechświat jako całość i na każdą jego część, łącznie z jego osobowością. Ten aspekt jest używany w magii. Runy umożliwiają koncentracjęcałkowicie na pewnym aspekcie wszechświata. Na przykład Bereginya jest symbolem żeńskim, obrońcą rasy. Jest używany jako talizman. Ludzie (kobiety i mężczyźni), którzy mają problemy z zajściem w ciążę, powinni nosić Bereginu i Ud. Wcześniej te znaki runiczne haftowane ubrania ślubne w celu stymulowania przedłużenia wyścigu. Teraz rzemiosło nie jest honorowane, rysować znaków ani nosić ze sobą rzeczy, na które są poradzić sobie z trudnościami finansowymi pomoże rune Dazhdbog. Aby odnieść sukces, zaleca się koncentrować na nim częściej. Możesz medytować lub po prostu medytować nad i zaleceniaPostacie runiczne nie będą działać same. Przekazują jedynie starożytną wiedzę. Wykorzystanie tej nauki to zrozumienie nie tylko logiki, ale także uczuć, tego, co przekazali nam przodkowie. Dlatego zaleca się koncentrację na runach. Osoba musi czuć to, co jest zawarte w symbolu. Tylko w tym przypadku siły zaczną działać, pracują nad celem. W końcu nie jest na kamieniu, ale pod prysznicem. > Jeśli współczesne słowo „runa” ma mniej poetycki i znacznie bardziej pragmatyczny łaciński rdzeń („runa” = runiczny charakter narodu nordyckiego), pozostaje faktem, że silny tajemniczy ślad nadal otacza runy. Początki run, ich głębokie znaczenie, ich rola w życiu codziennym ludów germańskich, skandynawskich i anglosaskich, a nawet praktyki wróżbiarskie, z którymi były związane, są nadal przedmiotem badań i dzielą specjalistów, którzy są pasjonat runeologii od XIX wieku. Każde odkrycie archeologiczne starożytnego miejsca pochówku w Szwecji, Norwegii, Danii, Islandii i wszędzie indziej w Europie może w dowolnym momencie zakłócić zrozumienie nordyckiego i wikingowskiego sposobu życia i pozwolić nieco podnieść tajemnicę badacze od dawna byli przekonani o grecko-łacińskim pochodzeniu run. Z wyłączeniem greckiego z etruskimi korzeniami i łacińskiego z greckimi korzeniami, wydaje się, że w rzeczywistości runy mają mieszane korzenie między Europą Południową (alfabet etruski) a Europą Północną, poprzez plemię germańskie z językiem symbolicznym i magicznym spadkobiercą skandynawskich piktogramów. Byłoby to zatem zasługą wielu wymian handlowych, które miały miejsce w Europie w epoce brązu, które połączyły się z etruskim alfabetem i świętymi nordyckimi ten artykuł dotyczy konkretnie run nordyckich Viking, a nie run celtyckich. Bardzo obecne w Irlandii runy celtyckie (oghamy) były używane głównie przez Celtów i Galów w czasach Juliusza Cezara, który zabronił ich używania. Podobnie jak futhark, alfabet ogham jest runiczny. Jeśli istnieje zgodność między tymi dwoma starożytnymi alfabetami, są to jednak dwa odrębne systemy, a także ich pisownia (ich symbole), jak również ich literackie, praktyczne i magiczne nordyckaMagiczna i wróżąca funkcja run opiera się, oprócz ukrytego znaczenia symboli runicznych, które do tej pory nie ujawniły wszystkich swoich tajemnic, w mitologii nordyckiej, czyli starożytnej religii nordyckiej, zanim została wyparta przez chrześcijaństwo. Według mitologii Wikingów bóg Odin panuje nad Asgaardem, jednym z 9 światów, Midgard (świat środkowy) okupowany przez ludzi, a Svartalfheim jest światem z 9 światów, zorganizowanych na trzech głównych poziomach, jest zamieszkany przez różne ludy. Wśród nich Asgard, zamieszkany przez bogów, Midgard (środkowy świat), okupowany przez ludzi, lub Svartalfheim, świat krasnoludów. Jest to zatem wieloświat, ponieważ według starożytnych ludów nordyckich kosmos jest zawarty w centralnym drzewie świata Yggdrasil, które zawiera i łączy oba te 9 niezależnych światów. Odyn jest jednym z pierwotnych bogów, obecnych na długo przed stworzeniem ludzi. Legenda przypisuje mu wynalazek, a raczej odkrycie run, poprzez historię jego rytualnego poświęcenia się Yggdrasilowi, kosmicznemu drzewu 9 światów. Odyn przywiązuje stopy do świętego drzewa, przebija się włócznią i wisi do góry nogami przez 9 pełnych nocy, mając na celu zdobycie zarówno mądrości, jak i wiedzy.* Pod koniec dnia 9 Odin spada z drzewa i podczas Upadek ujawnia sobie i wszechświatowi nazwę każdej runy. Dlatego zna nazwę, wartość, znaczenie i symbole wszystkiego, co ukryte i tajemnicze we wszechświecie.*** Kuszące jest porównanie rytuału inicjacyjnego Odyna powieszonego na Yggdrasilu, by zdobyć mądrość i wiedzę z epizodu Księgi Rodzaju, kiedy Adam i Ewa skosztują zakazanego owocu Ogrodu Eden, który daje im dostęp do wiedzy o tym, co dobre i złe. Ich wygnanie z Ogrodu Eden jest również spowodowane obawą, że Bóg ma, że później skosztują innego drzewa, które było im zakazane, drzewa życia wiecznego (Rdz 3:22).** W prologu do Ewangelii św. Jana ten ostatni napisał w swoim pierwszym wersecie: „Na początku było Słowo, a Słowo było w Bogu, a Bogiem było Słowo”. Czasownik, to znaczy słowo, wyprzedza zatem całe stworzenie i łączy się z samym Bogiem. Jan przypomina, że akt boskiego stworzenia jest oddechem, który przechodzi przez czasownik: „Bóg mówi: Niech będzie światło! I było światło”. (Rodzaju 1: 3). W religii nordyckiej Odyn może być najpotężniejszym z bogów, ale nie jest wszechmocny i wszechwiedzący. Właśnie dlatego, podobnie jak Budda i Jezus, którzy przeżyli własne próby, Odyn ucieka się do ofiarnego doświadczenia inicjacyjnego, aby zdobyć mądrość i wiedzę na temat ukrytego znaczenia rzeczy w komunii kosmicznej. Ponadto znajdujemy siłę słów jako medium do magicznego tworzenia rzeczywistości poprzez fonosemantyczną konstrukcję run. Nie można myśleć bez języka. Stworzenie świata jest zatem przede wszystkim owocem myśli, która kształtuje się poprzez wyrażenie futharkRuny tworzą alfabet, futhark. Podobnie jak Alphabet jest skracaniem pierwszych dwóch liter alfabetu greckiego (Alpha i Beta), futhark odpowiada pierwszym sześciu znakom runicznym; F dla ᛓ, U dla ᚢ, TH dla ᚦ, A dla ᚨ, R dla ᚱ i K dla ᚲ. Futhark zawiera 24 runy w najbardziej kompletnej wersji i tylko 16 znaków w uproszczonej formie. Każdy znak runiczny jest transkrypcją dźwięku i fonemu, umożliwiając pisanie słów i zdań, w taki sam sposób jak alfabet grecki lub Futhark, runy wróżbiarskie i nordyccy bogowie Nie Runa Fonem Znak Znaczenie wróżbiarskie(pionowa runa) Nordycki bóg 1 Fehu F ᛓ Fortuna, dostatek, sukces Frey, Njord, Freya 2 Uruz U ᚢ Pierwotna siła, zdrowie Thor 3 Thurisaz Th ᚦ Brutalna siła, ochrona Thor 4 Ansuz A ᚨ Komunikacja, wróżby Odin 5 Raido R ᚱ Podróż, honorowa akcja Ing 6 Kaunaz K ᚲ Kreatywność, przekazywanie wiedzy Heimdall 7 Gebo G ᚷ Dar, hojność, wzajemność Odin, Thor 8 Wunjo W ᚹ Szczęście, dobrobyt, pewność siebie Frigga 9 Hagalaz H ᚺ Przeznaczenie, dziedzictwo, poświęcenie Urd (Nie ma przeszłości) 10 Nauthiz N ᚾ Ograniczenie, przebiegłość, ostrzeżenie Skuld (Nie ma przyszłości) 11 Isa I ᛁ Unieruchomienie, samoświadomość Verdandi (Nie obecny) 12 Jera Y ᛃ Żniwa, wyniki wysiłków Nertus 13 Iwaz I ᛇ Długowieczność, ochrona, zakotwiczenie Ullr 14 Perthro P ᛈ Sekret, magia, przeznaczenie, szczęście, dzieciństwo 3 boginie przeznaczenia (Urd, Verdandi, Skuld) 15 Algiz Z ᛉ Ochrona, powodzenia, duchowość Heimdall 16 Sowelu S ᛋ Pełnia, pojednanie, perswazja Baldur 17 Teiwaz T ᛏ Planowanie, logika, zwycięstwo w bitwie Tyr 18 Berkana B ᛒ Wzrost, płodność, narodziny Hlín 19 Ehwaz E ᛖ Zmiana, odkrywanie, komunikacja Odin (i jego koń Sleipni) 20 Mannaz M ᛗ Pamięć, jasnowidzenie, przekazywanie tajemnic Heimdal 21 Laguz L ᛚ Woda, witalność, płodność, oczyszczenie, uzdrowienie Aegir 22 Ingwaz Ng ᛜ Pokój, płodność, przyjemność seksualna, obfitość, heroizm Frey 23 Dagaz D ᛞ Żyzny związek, małżeństwo, nadzieja Dellingr 24 Othila O ᛟ Korzenie, dobra materialne, dziedzictwo Odin Znaczenie runRola i funkcja runNie chcąc karykaturować runeologów w dwóch szkołach, jasne jest, że dwa prądy są sobie przeciwne: z jednej strony ci, którzy wierzą w niemal systematyczną mistyczno-magiczną symbolikę użycia run, az drugiej racjonaliści, dla których alfabet runiczny miał wyłączne praktyczne zastosowanie dosłownej transkrypcji. Jak często w interpretacji czasów starożytnych rzeczywistość najprawdopodobniej jest mieszana. Udowodniono jednak talizmaniczne i wróżące użycie run, o czym świadczą magiczne lub prorocze formuły, które udało nam się znaleźć, w szczególności słynny kamień Björketop, pochodzący z VII wieku. Magiczne użycie run przypomina nieco egipskie hieroglify; napis wzmacnia magiczny wymiar obiektu, a moc inkantacji jest tym silniejsza, że pozostaje ukryty przed od tego, czy są wygrawerowane w kamieniu, kawałku rogu czy skóry, historyczne i archeologiczne ślady run wydają się sprzyjać krótkim napisom. Pisownia symboli runicznych sprzyja również aplikacji do grawerowania na kamieniu i innych twardych powierzchniach. Na marginesie należy zauważyć, że dotyczy to również alfabetu łacińskiego, który na początku jest głównie kapitałem, dlatego jest bardziej kanciasty i dostosowany do narzędzi kamieniarskich i rzeźbiarzy z Imperium runyRzymski historyk Tacyt opowiada w I wieku o rysunkach run w swojej pracy „Germania”, podczas których pasy leszczyny, na których wygrawerowane są symbole, są następnie wrzucane na białą kartkę, a następnie wyrocznia wybiera losowo 3 i interpretuje ich znaczenie . Następnie, w zależności od tego, czy odczyt wróżbiarski jest pozytywny, czy nie, planowane działanie zostaje zainicjowane lub przełożone na później. Chociaż wydaje się, że runiczny alfabet nie był jeszcze sformalizowany w tym czasie, ten rodzaj wróżbiarstwa, którego formuła wydaje się dość podobna do drukowania kosteczek, miał być wykonywany przy użyciu symboli przed runicznych, jest to starożytny nordycki szamański magiczne chodzi o sposób, w jaki można przewidzieć interpretację wróżbiarską run, niektóre przekonania uważają, że zestaw 12 sal Hasgardu, z których każda jest rządzona przez boga (dokładnie tak jak 12 bogów Olimpu), jest symbolizowany przez 3 runy. Każde trio runiczne może być również powiązane z określonym okresem kalendarzowym. Zatem w zależności od daty urodzenia można ustalić, do którego boskiego domu należysz i jakie są twoje osobiste runy. Znając swoje osobiste runy porodowe, możesz mieć bazę do czytania w perspektywie odbitek wróżbiarskich w odpowiedzi na konkretne pytania. W bardziej klasycznym podejściu do wróżbiarskich losowań run, które jest podobne do losowania 3 kart tarota i przykładu związanego z Tacytem, każdą runę można powiązać z nordyckim Bogiem oraz mocami, cnotami i symbolami z nią związanymi. Podobnie, jak tarot, odwrócona runa ma odwrócone znaczenie. Napisany przez CIEKAWOSTKI 0 Komentarze Czy runy słowiańskie istniały? Język runiczny to specyficzny rodzaj zapisu, którego ślady w szczątkowej formie przetrwały za pomocą kultury materialnej z okresu wczesnego średniowiecza. Runy są rodzajem protopisma, które często ma charakter symboliczny. Termin ten odnosi się przede wszystkim do ludów germańskich, zamieszkujących w II- X wieku tereny północnych Niemiec, Polski oraz Skandynawii. Pismo runiczne rozpowszechniło się w świadomości współczesnych dzięki ruchom neopogańskim oraz literaturze fantasy – największe dokonania w tym obszarze należy przypisać Tolkienowi, który na potrzeby swoich powieści stworzył swój własny język runiczny. Skomplikowany, a jednocześnie spójny system znaków rządzących się odrębną gramatyką to ogromne dokonanie brytyjskiego pisarza. Z kolei ruchy neopogańskie zafascynowane kulturą swoich przodków postawiły sobie za cel jak najbardziej wierne odtworzenie wczesnośredniowiecznych realiów. Czy istniały runy słowiańskie? W tym artykule podsumujemy wiedzę naukową na ten temat. Ogromne zainteresowanie wierzeniami, rękodziełem, orężem, modą, rzemiosłem oraz budownictwem zaowocowało cyklicznymi spotkaniami odtwórców historycznych, z których w Polsce najbardziej znany jest Festiwal Słowian i Wikingów na wyspie Wolin. Na czas festiwalu, na który zjeżdżają się fascynaci i amatorzy kultury wieków średnich z ponad 30 krajów świata, można przenieść się w czasie i poczuć magię średniowiecznej wioski. Wolin w tym czasie tętni życiem – zakład kowalski rozświetlają iskry, garncarze tworzą ceramiczne cuda, na warsztatach tkackich powstają przecudne arrasy, na ogniu rumienią się podpłomyki, a w tle słychać odgłosy walki. Jak to faktycznie było u Słowian zamieszkujących w przedchrześcijańskiej Europie obecne ziemie polskie? Przyjrzyjmy się tym terenom i ich specyfice w V-VII wieku Skąd przyszli Słowianie? Nim zajmiemy się tym, co naukowcy ustalili w kwestii run słowiańskich, omówmy jak wyodrębnili się sami Słowianie. Są dwie główne teorie odnośnie pochodzenia Słowian – teoria autochtoniczna oraz allochtoniczna. Pochodzenie Słowian: teoria autochtoniczna Według pierwszej, noszącej miano teorii „zachodniej”, Słowianie wywodzą się dokładnie z dorzecza Wisły i Odry, czyli obecnych ziem polskich. W myśl tej koncepcji doszukuje się związków kultury wczesnosłowiańskiej z wcześniejszą kulturą przeworską z Okresu Wpływów Rzymskich. Zwolennikiem tego myślenia był Lech Leciejewicz (1931-2011), polski archeolog i mediewista, który wykładał na Uniwersytetach w Poznaniu, Wrocławiu i Katowicach. Zdaniem tego uczonego Słowianie byli autochtonami, którzy zaczęli rozwijać się po upadku kultury łużyckiej, inspirując się dorobkiem kultury lateńskiej oraz przeworskiej. Była to ludność typowo rolnicza, prowadząca osiadły tryb życia, zajmująca się przede wszystkim uprawą zbóż i hodowlą bydła. Pochodzenie Słowian: teoria allochtoniczna Według drugiej teorii – allochtonicznej – Słowianie to przybysze ze Wchodu, którzy w wyniku ogólnoeuropejskiej migracji, która w historii nosi miano Wędrówek Ludów, osiedli na ziemiach polskich. Głównym zwolennikiem tej myśli był Kazimierz Godłowski (1934-1995), profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Według tego badacza, który poddał analizie nie tylko dane archeologiczne, ale także źródła pisane oraz dane przyrodnicze, trudno doszukać się w okresie od I do V w. istnienia Słowian między Dunajem a Bałtykiem. Ze źródeł językoznawczych, na których się opiera, wynika, że Słowianie pierwotnie zamieszkiwali tereny dzisiejszej Ukrainy – kultura typu Pieńkowska oraz Białorusi – kultura Kołoczyn. Odpowiednikiem tych kultur na terenach ziem polskich, Czech, Moraw i Słowacji jest kultura praska, która przechodzi na terenach północnej Polski w kulturę Szeligi-Sukow. Ten ruch migracyjny pierwszych Słowian znajduje potwierdzenie w kulturze materialnej, która znacznie różni się od dorobku kultur z końca Okresu Wpływów Rzymskich. Cechy charakterystyczne kultury materialnej pierwszych Słowian 1. Ubóstwo znalezisk Do dziś naukowcy głowią się nad tym, dlaczego na stanowiskach archeologicznych tak mało jest przedmiotów zbytku – świadczących o bogactwie tych ludów. Słowianie to w końcu lud, który ostatecznie zdominował tereny środkowej, wschodniej i południowej Europy. To potomkowie pierwszych Słowian przetrwali do dzisiaj, zatem śmiało można im właśnie przypisać cywilizacyjny sukces. Tak wiele, bogatych - sądząc po znaleziskach archeologicznych – kultur upadło. Dlaczego i w jaki sposób? Niestety wiele pytań na zawsze pozostanie bez odpowiedzi, bo chociaż współczesne narzędzia badawcze są coraz lepsze, z czasem ślady historii zacierają się. 2. Wyłączność ciałopalenia Wraz z pojawieniem się pierwszych chrześcijan na ziemiach polskich zaczęły pojawiać się groby szkieletowe. Związane z wiarą chrześcijańską obrzędy odznaczają się grubą kreską od wcześniejszych zwyczajów ciałopalenia. 3. Ręcznie lepiona, nieornamentowana ceramika typu praskiego Ceramika z czasów wczesnego średniowiecza znacznie odbiega od wcześniejszych dokonań garncarskich. W pierwszych wiekach naszej ery tworzono naczynia cienkie, idealne, precyzyjne. Ludy słowiańskie, które na terenach polskich zaczęły pojawiać się w V-VI w. lepiły garnki grube, nierówne, chropowate. Pytanie – czy nie znały wynalazku koła garncarskiego? Czy może nie było czasu na tworzenie dorobku kultury materialnej ze względu na niepewność sytuacji oraz ciągłe migracje? Trzeba przyznać, że naczynia z wczesnego średniowiecza do pięknych nie należą, ale za to są bardzo solidne, wykonane z wysokojakościowej gliny, odporne na wysokie temperatury oraz stłuczenia. Według Kazimierza Godłowskiego okres tworzenia się Słowian trwa do około 520 r., po którym następuje szeroko zakrojona ekspansja Słowian na teren praktycznie całej Europy. Najstarsze ślady pisma z terenów Polski Najstarsze, odkryte dotychczas ślady pisma z terenów polskich, pochodzą z przebadanej w 1986r. osady w Podebłociu (Mazowsze, 100 km na południe od Warszawy). Osadę datuje się na okres od VII/VIII w. do końca IX W Podebłociu znaleziono trzy ułamki wypalonej gliny z unikatowymi w tej części Europy, tajemniczymi znakami, przypominającymi pismo. Odkrycie to, szeroko dyskutowane w gronie naukowców, szybko okrzyknięto fenomenem. Dyskusja wokół „tabliczek z Podebłocia” wrzała i podzieliła środowisko badaczy. Niektórzy, nie chcąc wierzyć w hipotezę pierwszego pisma, uznali, że ryty na tabliczkach to nic innego jak przypadkowe odciski roślin lub działania przebiegłego fałszerza. Inni uczeni – Jerzy Gąssowski oraz Tadeusz Wasilewski – po analizie symboli na tabliczkach, dopatrywali się obecności niewielkich grup chrześcijan, jeszcze przed oficjalną chrystianizacją ziem polskich. Na tabliczkach znajdowały się bowiem następujące symbole: I X C H, które miały odnosić się do osoby Chrystusa. Podobną interpretację przedstawił Tomasz Płóciennik w publikacji w 1999 roku - według niego na tabliczkach widnieje monogram imienia Chrystusa - ICXC. Co ciekawe, poza wyżej wymienionymi znakami runicznymi, na tabliczkach znajdowały się ornamenty w postaci tarcz słonecznych, rytów figuralnych oraz zygzaków z wypełnieniem kolistym. Ornamentyka ta jest zupełnym ewenementem na tych terenach. Po przebadaniu szczątków kostnych przez archeozoolożkę – Alicję Lasotę-Moskalewską, okazało się, że w osadzie w Podebłociu przeważała konsumpcja kozy/owcy, typowa dla ludności stepowej. W tym czasie, na innych osadach wczesnośredniowiecznych, przeważała konsumpcja bydła i świni. Wynika z tego, że być może na tych terenach, które były w tym czasie pogańskie, już wtedy pojawiały się pierwsze enklawy chrześcijan. W wyniku chrystianizacji ziem polskich w II poł. X wieku zniszczonych zostało wiele zabytków oraz przedmiotów związanych z wcześniejszym wierzeniami miejscowej ludności. Co wiemy na temat tych wierzeń? Bogowie Słowian Mitologia słowiańska opiera się na tym samym rdzeniu co mitologia grecka, rzymska, celtycka oraz germańska, można więc przypuszczać, że system wierzeń był równie rozbudowany jak w innych regionach, które znamy ze źródeł pisanych. Niewiele jest przekazów pisanych odnośnie kultury duchowej Słowian. Najwięcej wiemy o Słowianach wschodnich, których opisano w Latopisie Kijowskim – źródle chrześcijańskim z XI wieku. Zachowały się także szczątkowe informacje odnośnie Słowian połabskich i nadbałtyckich. Świętowit, czyli najważniejszy bóg Słowian Z zapisków księży chrześcijańskich wynika, że najważniejszym bogiem Słowian był Świętowit, którego główny ośrodek kultu mieścił się na wyspie Rugii. Tam znajdowała się słynna świątynia w Arkonie, do której słano dary ze wszystkich obszarów słowiańskich. O świątyni możemy przeczytać w Kronice Słowiańskiej, napisanej przez proboszcza z Bożowa w II poł. XIII wieku. Wizerunek Świętowita był przedstawiony za pomocą idola – to przed nim składano ofiary, także z ludzi – pojmanych przez Słowian chrześcijan. Ośrodek słowiański na Rugii uchodzi za najbardziej waleczny ze wszystkich i najpóźniej ugiął kolana przed chrześcijańskimi kapłanami. Ośrodek świątynny w Arkonie O tym, jak wyglądała świątynia w Arkonie oraz znajdujący się w niej posąg Świętowita, możemy przeczytać także w podaniu duńskiego księdza Saxo Grammaticusa z XIII wieku. Według niego posąg bóstwa wykonany był z drewna i miał nadludzkie wymiary. Miał cztery głowy – dwie skierowane do przodu i dwie do tyłu, w ręku dzierżył metalowy róg. Podobno kapłan świątyni w Arkonie raz w roku wypełniał róg winem, co miało zapewnić urodzaj przez cały najbliższy rok. Przy posągu leżały atrybuty jeździeckie – wędzidło, siodło, miecz. W świątyni znajdował się również śnieżnobiały koń, którego dosiadać mógł jedynie kapłan. Według wierzeń, nocą na koniu miał jeździć sam Świętowit. Podobno rankiem, gdy kapłan wkraczał do świątyni, koń jeszcze był ciepły, jakby zmęczony po nocnej jeździe. Koń służył także do wróżb wojennych. Gdy planowano podboje, rozkładano przed świątynią rzędy włóczni – jeśli koń przekroczył włócznie prawą nogą, wróżono zwycięstwo. Jeśli lewą – rezygnowano z wyprawy. Do samej świątyni w Arkonie mógł wejść tylko kapłan, ale nie mógł w niech oddychać – podobno biegł do wyjścia, aby zaczerpnąć powietrza. W czasie nabożeństwa bóstwu składano w ofierze wino oraz miodowy placek, a po odprawieniu obrzędu następowała uczta, na której piło się do nieprzytomności. Świątynię ochraniało trzystu konnych wojów, których zadaniem było, poza ochroną, zdobywanie bogactwa do świątynnego skarbca. Ośrodek świątynny w Arkonie opływał podobno w bogactwo. Niestety, pozostałości tej wielkiej świątyni nie przetrwały do dnia dzisiejszego - wody Bałtyku połknęły tę część lądu oraz wszystko, co na nim stało. Swarożyc Innym bogiem słowiańskim był Swarożyc, inaczej Radogost, syn boga Słońca – Swaroga, którego sylwetkę znamy dzięki kronikom Thietmara z przełomu X i XI wieku. Thietmar w swoich podaniach opisuje, niestety również nieistniejącą obecnie, świątynię w Retrze. To tam czczono Swarożyca i także jemu składano ofiary z ludności chrześcijańskiej – wiemy, że los taki spotkał biskupa Jana z Marienburga. Swarożyc, podobnie jak Świętowit, miał swojego konia, który służył do przepowiedni wojennych. Dokładne położenie Retry nie jest znane. Jest wiele koncepcji mówiących o tym, że prawdopodobnie świątynia leżała na terenie dzisiejszej Meklemburgii, ale istnieje także hipoteza jakoby cały gród wraz z świątynią znajdował się na terenie dzisiejszego Berlina. W Kronice Thietmara znajdziemy następujący opis świątyni w Retrze: „Jest w kraju Redarów pewien gród o trójkątnym kształcie i trzech bramach doń wiodących, zwany Radogoszcz, który otacza zewsząd wielka puszcza, ręką tubylców nie tknięta i jak świętość czczona. Dwie bramy tego grodu stoją otworem dla wszystkich wchodzących, trzecia od strony wschodniej jest najmniejsza i wychodzi na ścieżkę, która prowadzi do położonego obok i strasznie wyglądającego jeziora. W grodzie znajduje się tylko jedna świątynia, zbudowana misternie z drzewa i spoczywająca na fundamencie z rogów dzikich zwierząt. Jej ściany zewnętrzne zdobią różne wizerunki bogów i bogiń – jak można zauważyć, patrząc z bliska – w przedziwny rzeźbione sposób, wewnątrz zaś stoją bogowie zrobieni ludzką ręką w straszliwych hełmach i pancerzach, każdy z wyrytym u spodu imieniem. Pierwszy spośród nich nazywa się Swarożyc i szczególnej doznaje czci u wszystkich pogan. Znajdują się tam również sztandary (stanice), których nigdzie stąd nie zabierają, chyba że są potrzebne na wyprawę wojenną i wówczas niosą je piesi wojownicy. Do strzeżenia tego wszystkiego z należytą pieczołowitością ustanowili tubylcy osobnych kapłanów.” Jak widać, opis świątyni bardzo przypomina powyższą świątynie w Arkonie. Być może, po zburzeniu świątyni w Retrze, świątynia w Arkonie na Rugii przejęła jej funkcję głównego ośrodka kultowego zamieszkałych na tym terenie Słowian. Bóstwo z Altfriesack Przykładem autentycznej figury bóstwa słowiańskiego jest drewniany posąg znaleziony nad jeziorem Ruppiner, którego datowanie za pomocą metody radiowęglowej ustalono na VI wiek, czyli czas, w którym prawdopodobnie zaczęli zasiedlać te tereny Słowianie przybyli z południa i wschodu. Posąg wyrzeźbiony jest z dębowego drewna – przedstawia postać męską z otworem na fallusa. Według innych podań – wykonany również z dębowego drewna - fallus wtykano okazjonalnie, na przykład w czasie obrzędów, co było symbolem płodności i miało zapewnić urodzaj Tego rodzaju dębowy fallus znaleziono na przykład w Łęczycy, w centralnej Polsce. Inne słowiańskie miejsca kultu Słowianie w czasach przedchrześcijańskich oddawali kult wielu lokalnym bóstwom. W miejscowości Trzebiatów na Pomorzu Zachodnim w latach 1931-1933 odkryto dwa miejsca kultu Słowian. Na podstawie przeprowadzonych badań archeologicznych, wyznaczono dwa owalne kręgi, w których znajdowały się ślady po paleniskach – najprawdopodobniej ogni ofiarnych. Wewnątrz większego kręgu odkryto trzy jamy słupowe – być może po posągach wkopanych w ziemię. Miejsce kultu związane miało być z pobliską osadą, datowaną na IX-X wiek. Znane ze źródeł pisanych wiemy, że święte gaje –miały być lokalnymi miejscami kultu Słowian. Wykonane z drewna przedstawienia bogów nawiązują do przyrody i kultu lasu. Ciekawe jest, że wiele przedstawień bogów słowiańskich, znanych z kultury materialnej oraz ze źródeł pisanych, posiadało po kilka głów – dwie, trzy, a nawet cztery. Takie wyobrażenie bóstw miało miejsce, ale nie było powszechne, w znanych nam kulturach Celtów lub Rzymian. Przypuszcza się, że wielogłowe bóstwa są nawiązaniem do starych bóstw indyjskich. Wpływy związane z tą kulturą są widoczne także w słowiańskich rytuałach pogrzebowych, czego największym przykładem jest ciałopalenie. Relacje między symbolami – znaczenie pierwsze pisma Pojawienie się pisma u człowieka prehistorycznego stanowi ogromny krok w rozwoju myślenia poznawczego. Pismo jest przykładem najbardziej rozbudowanej symboliki, która ma swoją strukturę i odnosi się do wielu sfer życia. Symbole, używane przez człowieka, zarówno w pradziejach, jak i we współczesności, można podzielić na pięć kategorii: 1. Opisujące świat przyrody – są to symbole służące do określenia czasu oraz jednostki miar i wag. Dzięki wprowadzeniu tego typu symboli, stworzono kalendarz, który pozwolił planować wydarzenia społeczne i przewidywać zjawiska pogodowe. Wyobrażenie jednostki wzorcowej, pozwoliło na rozwój handlu. 2. Instrumenty planowania – w tej kategorii znajdują się symbole, które służą do zapisu planów na przyszłość, np. projekty domów, miast, osad. 3. Symbole określające relacje między ludźmi - w tej kategorii znajdą się pieniądze oraz inne symbole określające status oraz hierarchię między ludźmi. 4. Symbole określające relacje ze światem nierzeczywistym, nadprzyrodzonym – w tej kategorii mieszczą się wszystkie symbole religijne, odnoszące się do świata bogów oraz związane z kultem zmarłych. 5. Symbole służące do wyrażania wyobrażeń o świecie – poprzez malarstwo, rzeźbę oraz literaturę. Wykształcenie się pisma pozwoliło człowiekowi nie tylko na opisywanie świata – stało się sposobem komunikacji między ludźmi oraz narzędziem kontroli. Pismem władały elit, osoby wtajemniczone, kapłani. To oni posługiwali się symbolami, których większość społeczeństwa nie rozumiała. Za pomocą pisma kodowano informacje i przekazywano je z pokolenia na pokolenia. Znane ze świata archeologii początki pisma na całym świecie mają rozległy układ chronologiczny, który przedstawia się następująco: 3100 – pismo klinowe, Mezopotamia 3000 – hieroglify egipskie 2500 – pismo na pieczęciach z doliny Indusu 1800 – pismo egejskie (Kreta) 1450 – hieroglify hetyckie (Bliski Wschód) 1200 – litery chińskie 1000 – pismo fenickie 700 – alfabet etruski 600 – pismo Zapoteków (Ameryka Środkowa) 250 – alfabet bramiński (Indie) 200 – język runiczny (Skandynawia) 250 – pismo Majów (Ameryka Środkowa) 500 –alfabet japoński 1500 – pismo rongo-rongo z Wyspy Wielkanocnej Pismo runiczne Najstarsze ślady języka runicznego pochodzą z terenów Skandynawii z II wieku Pismem runicznym pokryte były przedmioty znalezione na stanowiskach bagiennych na wyspie Fionia oraz w Norwegii. Były to grzebienie, sprzączki, tabliczki, miecze oraz groty włóczni. Najstarsze polskie runy odkryto na grocie włóczni z Rozwadowa nad Sanem – znalezisko to datowane jest na koniec III wieku Na grocie widnieje napis runiczny o brzemieniu: KRLUS. Prawdopodobnie był to grot Gotów. Podobne znalezisko odkryto w Soszycznie na Wołyniu, z napisem TᛁᛚᚨᚱᛁDᛊ „TILARIDS”, co oznacza „dążący do celu”. Grot z Wołynia datowany jest na III wiek Zarówno na jednym, jak i na drugim grocie wyryte inskrypcje miały charakter magiczny. Według wierzeń nordyckich (germańskich) runy są darem od boga - Odyna. Odyn to najważniejszy bóg w mitologii nordyckiej. Wraz z boginią Frigg oraz synem – Thorem tworzyli trójcę bogów, czczonych w świątyni w Uppsali. Według mitologii Odyn, wraz z braćmi, wyrzeźbił świat i stworzył ludzi. Ludzie powstali na podobieństwo bogów z pni drzew – z jesionu powstał mężczyzna, z olchy – kobieta. Z robactwa powstały karły. Odyn poznał pieśni i runy w wyniku samopoświęcenia się – powiesił się na drzewie Yggdrasil i przebił własną włócznią. W ciągu dziewięciu dni, podczas których wisiał na drzewie, poznał osiemnaście świętych pieśni oraz dwadzieścia cztery runy. Runy dał w darze ludziom, aby również mieli dostęp do wiedzy i mądrości z nich płynących. Runami władali nieliczni, dostęp do nich mieli kapłani, którzy używali ich jako zaklęć. Wyryte na przedmiotach, posągach, miejscach świętych runy, miały moc magiczną. Chroniły to miejsce, a przedmiotom nadawały wyjątkowych właściwości. W publikacji Marka Krydy „Polska Wikingów” przeczytać możemy wiele ciekawostek o tym, jak pismo runiczne przetrwało w świadomości późniejszych ludzi przez wiele, wiele lat. Autor przytacza przykład drewnianego spichlerza z XIX wieku z Gostwicy, koło Nowego Sącza. Na drzwiach spichlerza widnieje skandynawski znak runiczny o treści „ALGIZ”, co oznacza silne zaklęcie, mające chronić i zabezpieczać spichlerz przed wszelkim złem – piorunami, ogniem, kradzieżą. Runy skandynawskie zaadaptowane przez Słowian można spotkać jeszcze na XIX-wiecznych barciach – miejscach eksploatacji miodu. Symboli runicznych używano jako znaków bartnych, czyli symboli własnościowych – przypisujących barcie do ich właścicieli. Profesor F. Piekosiński wysuwa teorię o wpływie kultury germańskiej na heraldykę szlachty polskiej. W znakach na herbach szlacheckich dopatrzeć się możemy znaków podobnych do pisma runicznego. Z języka runicznego miały powstać główne figury polskiej heraldyki, takie jak: księżyc, podkowa, gwiazda, rogacina, chorągiew, miecz oraz krzyż. Znaki na polskich sztandarach miały również powstać w zetknięciu się z wojskami germańskimi (walki Słowian z Normanami w VI wieku Być może zatem w ten sposób powstały „polskie runy”, tak bardzo podobne do skandynawskich odpowiedników. Runy słowiańskie na podstawie starożytnych oraz średniowiecznych źródeł pisanych O istnieniu pisma na terenie Barbaricum dowiadujemy się na przykład od Herodota, który w swoich relacjach z IV w. stwierdza, że widział napisy na pomnikach, a także na skórach na północ od Morza Czarnego i Dunaju. W wiekach późniejszych (VII w. cesarz Herakleusz w Kronice Paschalskiej opisuje Scytów oraz Sarmatów jako ludy używające pisma. Być może miał na myśli właśnie Słowian. W kronice Thietmara możemy przeczytać o świątyni w Radgoszczy (Retra), w której znajdowały się posągi bóstw z wyrytymi imionami. Z zapisków bułgarskiego mnicha Chrabra (XI w.) wyczytać można, że: „Słowianie ksiąg nie mieli, ale kreskami i narzynaniami (karbami), czytali i pisali”. S. Staszic o piśmienności Słowian wypowiada się następująco: „Stan cywilizacyjny u niektórych Słowian doszedł do tego stopnia, do jakiego trudno było dojść bez znajomości sztuki pisania i liczb, że przemysł i handel w wielu miastach Słowiańszczyzny był kwitnący i obszerny […] słusznie godzi się wnosić, że i naród Polski, jako główniejszy szczep rodu Słowian, miał niezawodne swoje polskie runy”. Niektóre źródła łacińskie oraz greckie podają, że Słowianie byli niepiśmienni, potwierdzają to także późniejsze źródła chrześcijańskie. Być może „niepiśmienność” Słowian oznaczała to, że nie posługiwali się greką i łaciną. Język Słowian był niezrozumiały dla chrześcijan, a ich pismo mogło wydawać się niezrozumiałą bazgraniną złożoną z rytów i kresek. Historyczne runy słowiańskie trudne są do uchwycenia przez współczesnych badaczy, choć wielu próbowało udowodnić ich rdzenny charakter. Do dnia dzisiejszego kwestia runów słowiańskich pełna jest kontrowersji. Wiele jest śladów pisma runicznego, które przetrwało do dzisiaj na terenach polskich i pewne jest, że Słowianie z czasów wczesnego średniowiecza mieli swój język. Niepewne jest, czy używali własnego systemu znaków. Znaleziska z inskrypcjami runicznymi znane z terenów Polski mają konotacje germańskie. Język to jednak żywy organizm, który ulega wielu przekształceniom. Jak pokazuje powyższy przykład znaków bartnych, runy z pewnością były obecne na terenach Słowiańskich. Porównanie słowiańskich znaków runicznych do skandynawskiego futharku W publikacji J. Leciejewskiego pt. „Runy i runiczne pomniki słowiańskie” (1906r.) przeczytać możemy o tym, że w słowiańskim alfabecie runicznym każdy dźwięk ma swój własny znak. Opracowaniem alfabetu runicznego zajmowali się też kolejni uczeni, np. T. Wolański (poł. XIX wieku), który twierdził, że Słowianie nadbałtyccy przejęli pismo runiczne od Skandynawów i rozszerzyli je, tworząc własny alfabet. T. Kosiński w książce pt.: „Runy Słowiańskie” porównuje runy wendyjskie (słowiańskie) do run germańskich, określanych jako starszy (III-VII w. oraz młodszy futhork (VII i VIII w.). Autor wysuwa tezę o wspólnym pniu run germańskich oraz słowiańskich. Zauważa podobieństwo run słowiańskich do młodszego futhorku – podobna ilość znaków – w futhorku młodszym: 16, w wendicy: 18, wskazuje także na różnice w zapisie niektórych głosek. Słowiańskie runy – znaczenie Runy miały mieć charakter magiczny. Znaki zapisywane na figurkach, grotach włóczni, kamieniach miały zaklinać, dodawać mocy, otaczać specjalną opieką. Znaleziona na Ostrowie Lednickim dębowa figurka zwierzęca z IX wieku pokryta jest znakami runicznymi, które miały oznaczać „Lico, (które) leczy”. Przypuszcza się, że był to rodzaj amuletu, który miał wyleczyć chorego. Magiczne właściwości przedmiotów opisanych runami znajdują potwierdzenie w źródłach historycznych, bez względu na słowiańskie lub germańskie ich pochodzenie. Badania nad wczesnym średniowieczem ziem polskich przysparzają wiele trudności, ponieważ dane pochodzące ze źródeł pisanych nie znajdują odzwierciedlenia w przekazie archeologicznym. Przykładem jest liczba grodów podana w Geografie Bawarskim. Jest tam mowa o dziesiątkach, a nawet setkach grodów na terenach polskich. Przebadanych naukowo grodów z tego czasu jest znacznie mniej. Podobna sytuacja jest z runami słowiańskimi. Ze źródeł pisanych (kronika Thietmara) dowiadujemy się o tym, że Słowianie posiadali swój język i zapisywani go w postaci rytów. Potwierdzeń na to w materiale archeologicznym jest niewiele. Znane z kultury popularnej tzw. „idole prillwickie” oraz kamienie mikorzyńskie okazały się falsyfikatami. Zawiłe są losy historii, tym bardziej gdy dołączymy do tego politykę. Historia archeologii również uwikłana jest w polityczne potyczki, dlatego w niektórych przypadkach trudno jest dotrzeć do prawdy. Patrząc na ilość podejść do historii, rozmaitych koncepcji i metodologii można odnieść wrażenie, że wszystko było równie prawdopodobne i możliwe. A czar przeszłości i tak nie przestanie zachwycać. Im więcej tajemnic, tym większe pole do wyobraźni. Runy słowiańskie: znaczenie i historia - bibliografia: A. Buko, Archeologia Polski wczesnośredniowiecznej, 2005 T. Kosiński, Runy Słowiańskie, 2019 C. Renfrew, P. Bahn, Archeologia. Teorie, metody, praktyka, 2002 Z. Vana, Świat dawnych Słowian, 1985 Share This Post : Słowiańskie znaki runiczne niosą w sobie prawdziwą magię. Skorzystaj z ich mocy i powróż sobie! Wystarczy, że na spacerze zbierzesz 6 płaskich kamyków i narysujesz na nich runy. Zadaj pytanie, rzuć i poznaj wskazówkę, jaką dają Ci te znaki. Oto wróżba z run. Więcej artykułów Runy Islandzkie runy na szczęście, bogactwo i powodzenie Przyciągają miłość, powodzenie w pracy, radość, spełniają życzenia. Chronią przed chorobami, złym okiem, klątwą, porażką. Islandzkie runy o tej porze roku mają największą moc. By z niej skorzystać narysuj je i powieś w domu lub noś przy sobie. Czytaj dalej >> Runy Masz kłopoty? Stwórz własny sigil i zobacz, jak jego moc zmieni Twoje życie. Sigile - magiczne symbole narysowane z run, chronią nas przed tym co złe, dodają otuchy i energii, by zmieniać życie na lepsze. Jeśli nie możesz sobie poradzić z jakąś sprawą, narysuj własny sigil. Tylko dobrze się zastanów z jakich run go skomponujesz. Bowiem te niezwykłe znaki potrafią zdziałać cuda. Przekonasz się. Czytaj dalej >> Runy Uważaj na złodzieja w domu! Ochronią Cię runy. Jedziesz na urlop i panikujesz, że okradną Ci dom? Merkury w Lwie sprawia, że mamy teraz większego cykora niż zwykle. W dodatku taki układ planet kusi złodzieja do złego. Przed wyjazdem zamknij dom na wszystkie spusty i skorzystaj z mocy run, a unikniesz kradzieży. Czytaj dalej >> Zanim więc opiszemy starożytne słowiańskie runy i odgadujemy ich znaczenie, zobaczmy, czym są runy? Słowo "runy" pochodzi od starożytnego niemieckiego słowa "run", co oznacza "tajemnicę". Runy nazwane pisaniem, które aktywnie wykorzystywano w zamierzonym celu (do przekazywania informacji, także do wróżenia i chronologii) od I-II wieku i niektórych narodów, aż do XIX wieku. Starożytni Niemcy, Turcy, Duńczycy, Szwedzi, Norwegowie: to daleki od niekompletnej listy narodów, którzy wierzyli w tajemnicę komunikacji za pomocą run. Nawiasem mówiąc, lista ta byłaby niepełna, gdyby nie nasi przodkowie - starożytni Słowianie, których pismo nosiło nazwę "słowiańskie runy" . Fakt, że starożytni Słowianie na kursie mieli list runiczny, od dawna jest kwestionowany. Obecnie istnieje wiele znalezisk archeologicznych, które pozwalają nam nie tylko zrozumieć, w jaki sposób nasi przodkowie komunikowali się i wierzyli, ale także pozwalają nam zanurzyć się w świecie słowiańskich run i ich znaczeń. W końcu tak zwana kultura runiczna to cała warstwa, która obejmuje pewne kamienie milowe "sztuki magicznej", mitologii i religii. Każda runa jest nieodłącznie związana z jej magiczną i mitologiczną nazwą. Dziś możemy śmiało powiedzieć, że słowiańskie runy są symbolami, dzięki którym możemy zrozumieć naszych przodków. Interpretacja słowiańskich run Świat. Runa uosabia mityczne drzewo świata. Odpowiedni dla osób o silnym stylu życia. Magia - ochrona przed siłami zła i ochrona bogów. Potrzeba. Runę losu, której nie da się uniknąć. Magia - zakaz. Ograniczenie materialne, sztywność świadomości - oznaki działania tej runy. Cruda. Oznacza "Immolate". Znak aspiracji i ich ucieleśnienia. Magia - oczyszczenie ładunku niezrealizowanego; Wcielenie i realizacja. Siła. Slavic Fleece Force jest priorytetem Wojownika. Wyzwolenie świadomości od złych i złych myśli. Magia to zwycięstwo, moc. Pomóż w wyjaśnieniu niejasnej sytuacji, dążąc do właściwej decyzji. Jest. Runą życia jest naturalna zmienność bytu, wzrost. Personalizuje samą naturę. Magic - dla osób z aktywnym trybem życia. Daje życiodajną energię. Wiatr. Runą Ducha jest runa inspiracji i twórczych impulsów; Magia - Wiatr symbolizuje kreatywność w najczystszej postaci. Bereginya. Początek matki. Runa jest odpowiedzialna za płodność i dobro wszystkich żywych istot, a także za ochronę życia. Magia - ta runa jest dualistyczna: jej prerogatywą jest życie i śmierć. Ponadto jest odpowiedzialna za to, co dzieje się z życiem między dwoma skrajnościami - runą Przeznaczenia. Ud. Symbol męskiego członka. Jest symbolem płodności. Należy do sił Chaosu. Słowiańska runa miłości, zamiłowanie do życia. Magia - plus i minus przyciąga ta runa. To jest właśnie słowiańska runa przyciągająca pieniądze. Lelia. Żywa woda, ta sama, która płynie w rzekach i źródłach. Burzliwy strumień lub mała strumyczka. Magia jest darem intuicji i przewidywania. Rock. Rune czegoś niedokończonego lub niezrealizowanego. Słowianie wierzyli, że w nim leży początek i koniec życia. Magia jest przedmiotem lub sytuacją, którą należy zapomnieć, czasami jest jeszcze lepsza. Wsparcie. Podstawa wszechświata. Runowie wiedźminów i magów. Dzięki runowi weszli w trans, by porozumieć się z bogami. Magia jest mostem naszego świata ze światem bogów. Dazhdbog. Dobrze. Najbardziej użyteczna runa dla osoby, która marzy o pieniądzach, sławie i uznaniu. Nic dziwnego, ponieważ symbolem runy jest "róg obfitości". Magia - przyciąganie wartości materialnych dla ludzi czystych i nieskalanych. Wróżenie słowiańskie runy Na przykład jeden ze sposobów odgadywania słowiańskich run. Najpierw musisz mieć tablet lub kartę z napisanymi na nich runami. Każda płyta zawiera obraz jednej runy. Na stole wszystkie karty runiczne są odrzucane i mieszane. Po losowaniu wybierana jest jedna runa, której opis znajduje się powyżej. Opis runy jest interpretowany zgodnie z aktualną sytuacją, która niepokoi. Tego rodzaju zgadywanie jest możliwe i nie daje bezpośrednich odpowiedzi na twoje pytania, ale pomaga wizualnie rozważyć jedno z możliwych rozwiązań.

runy slowianskie i ich znaczenie